Beceremiyoruz…,

Ne bir acinin yasini tutmayi, ne insanca kinamayi, ne de konulari tartismayi.

Beceremiyoruz…,

Her seyi konusuyoruz da, her seyin cilkini cikariyoruz konusa konusa…

Ve her ne varsa daha dün, zaman ve zamanin disleri icin henüz sert olan; sarkar bugün, kazinmis ve
kemirilmis bir halde, bugünkülerin dislerinin arasindan.

Her sey konusulur, her sey ele verilir; Bir zamanlar derin gönüllerin sirri ve gizli saklisi oldugu
söylenen, bugün sokak cigirtkanlarinin ve baska kellelerin dilinde.

Yaptigimiz her seyi iyilik, dogruluk, dürüstlük ve hakikat adina yapariz da.., yine de
beceremedigimizi göremeyiz.

Zehirli sinekler tarafindan sokularak ve sayisiz kötülük damgasiyla taslar gibi oyularak, otururuz
gözümüzün önünde akan suyun kenarinda. Aynaya yabanil, aynaya yabanci..

Ne tuhaf.., ama iyi ve güzel olan hep biziz.

Beceremiyoruz…, yeri geldiginde en kolay sey olan SUSMAYI bile beceremiyoruz.

Akil sir ermez iyilerin budalaligina.

Ben sustum.

Gerisini adini unuttugum bu hatun söylesin…

***

tadını çıkararak yaşamak yerine,
her şeyi ıskalıyoruz hayatta.
hani gönlünce,
hakkını vere vere,
sevemediğimiz gibi hiçbir şeyi,
kızmasını bile beceremiyoruz yerli yerince…
şöyle derin bir nefes almanın tadını çıkaramıyor insan.
toprak değil de hâlâ can olduğunu
fark edip de sevinemiyor…
yiyor, içiyor, yatıyor
gelmişsem dünyaya
bir sebebi var zahir
deyip de merak bile etmiyor.
aslına bakarsan sevmesini bilmediği gibi,
hayatı diri olarak yaşamasını da bilmiyor.
yok canım, bu deÄŸil yaÅŸamak…
böyle mânasızca bilmeyişler için
yaratılmış olamaz kainat,
hele hele de insan,
bilinmek için yaratılan insan,
bilmemek üzere yaşasın diye
başıboÅŸ bırakılmış olamaz…

***

Şöyle keyiflice ayaklarını uzatıp
sobada demlediği çayı yudumlarken bile
keÅŸfedebilir kendi gerçeÄŸini…
ah bir dinlemeyi öğrenebilse insan!
suyu dinlese, sonra rüzgârı
havayı dinlese, kelebekleri ve arıları
hele bir de gönlünü dinlese
anlayacak yaşamanın yalnızca
nefes alıp vermek olmadığını
dinlese anlayacak dinlemenin
her gerçeğin bir parçası olduğunu
kendi eliyle, kendi sesiyle,
kararttığı hayatı görecek.
dinlese bir kerre,
sevilmez sandığı her şeyi sevecek.

***

Hayat, ahh hayat! ..
utangaç bir gelin gibi kendini saklasan bile
ne kolaymış aslında
seni hakkıyla yaşamak.
aslında zor olan herkesin yaptığı imiş
yani
yaÅŸamak ve mutlu olmak yerine
hayatı ıskalamak.
yani, yaÅŸamak yerine
yaşıyor numarası yapmak

***

haydi!
kalk biraz,
tut en yakınında kim varsa ellerinden
sonra gözlerinin içine bak.
yok, sevgilin olması şart değil
aşk için de değil,
sadece o insanın gözlerinde sakladığı
insanı görmek için bak
haydi!
bir şarkı söyle
öyle sesim gitmez falan demeden
şarkıcı olmak için değil
yalnızca içinde sakladığın insanı
duymak için söyle
haydi!
bir şiir seç,
ÅŸiir sevmez sansan bile kendini
mısraların ardına saklanan
sevgiyi bulmak için
oku

***

bak gördün mü
kaf dağının ardında değil
sevilmeye deÄŸer ne varsa
elimizin altında imiş
hayat deÄŸil zalim olan
bizmişiz aslında
böyle elimizin altına sunulmuşken her nimet
kıymetini bilmemiÅŸiz…
mutsuzluÄŸu mutluluÄŸa tercih etmiÅŸ
sevmeyi değil de sevmemeyi seçmişiz
yazık etmişiz

hayat ahh hayat
ne kolaymış aslında, seni hakkıyla yaÅŸamak…